Dag 9 op naar Bryce Canyon
Blijf op de hoogte en volg Noa
20 Oktober 2016 | Verenigde Staten, Bryce Canyon City
Vanmorgen om 07:30 ons dierenasiel verlaten om in het hoofdgebouw te gaan ontbijten. Dit was net z'on trieste bedoeling als onze kamer. Blijkbaar zit het hier in de zomer wel gewoon bom vol en nu in het naseizoen blijkt het een beetje verlaten.
Vandaag maar lange broeken aangetrokken omdat het maar z'on 14 a 15 graden zou worden. Op naar Hors Shoe Bent Canyon, deze hadden we gisteren willen doen maar was er niet meer van gekomen. Rond 08:15 kwamen we daar aan en was het al vrij druk op de parkeerplaats. Na een pittige wandeling van een half uur door het mulle zand kwamen we bij de afgrond van Hors shoe Bent Canyon aan. Ook weer erg mooi om te zien, en te staan voor een afgrond van zeker 100 meter. Geen reling te bekennen dus Antoinette bleef met Noa op gepaste afstand. Ik wilde dit toch wel van dichtbij bekijken nou kan je zeggen dat was echt diep. Na een kwartiertje zijn we aan de wandeltocht terug begonnen. Bij de auto aangekomen zijn we naar de supermarkt gereden om broodjes, boter en ham te halen voor de lunch van vanmiddag.
Nu op weg naar Kanab een trip van 129 km. Noa wilde voorin zitten dus die hield vandaag de borden in de gaten. In Kanab aangekomen bleek hier niet zoveel te beleven dus op weg naar Brice Canyon. Halverwege zijn we opzoek gegaan naar 1 van de vele pick nick plaatsen die we al zo vaak zijn tegengekomen. Dit zijn plaatsen met picknick tafels en een vaste bbq. Nu kwamen we er maar geen tegen dus leek het ons wel leuk om het bordje duinen te volgen we hebben immers een 4x4 bij ons haha. Oh zegt antoinette ze hebben allemaal van de kleine zijweggetjes dus ik daar in met onze tank. In het begin was het van dat vaste zand maar dit werd steeds losser en idd van dat duinzand. Ook het weggetje werd steeds smaller dus moesten we on Lincoln er vakkundig doorheen loodsen. Maar met navigator Noa was dit geen probleem. Op een gegeven moment kwamen we na ruim een half uur zandpaden rijden weer op de verharde weg. Nu bleek dit pad voor quads en trikes te zijn hahaha.
Eindelijk een open stukje gevonden in de bossen om te picknicken bleek er een wespennest in de buurt te zitten dus zijn we maar weer doorgereden. Toen hebben we onze broodjes maar langs de weg opgegeten en moet zeggen dat dit goed is bevallen.
Op naar Brice Canyon! Net voor we op de plaats van bestemming aankwamen zag ik een bordje wild live museum staan. Vlug op tripadviser gekeken of het iets was voor we naar binnen zouden gegaan. We werden vriendelijk ontvangen door de eigenaar en die bleek uit Rotterdam te komen. Hij was op 9 jarige leeftijd naar Las Vegas verhuisd vandaar dat hij het nu lastiger vond om Nederlands te praten dan Engels. Zijn museum bestond uit allemaal zelfgeschoten opgezet wild. Heel mooi om te zien en nog mooier om te horen met hoeveel passie hij met zijn museum bezig was. Inmiddels was hij 69 en had nog zoveel plannen qua uitbreiding.
Na het museum bezoek zijn we naar ons motel gegaan waar we 2 nachten verblijven. Morgen gaan we misschien te paard door de Brice Canyon maar dat moeten we nog bekijken.
Op aanraden van onze (nederlandse museum) vriend zijn we s'avonds gaan eten in een restaurant waar ik de naam van kwijt ben dit was het beste in het dorp. Dit bleek ook wel want we hebben 50 minuten moeten wachten op een tafeltje. Lekker gegeten en het toetje huisgemaakte taartjes hebben we meegenomen naar onze kamer. Toen we aankwamen bij onze kamer was het al -1 brrr. Noa heeft een bekertje water buiten gezet om te kijken of het zou vriezen!
Tot morgen
Vandaag maar lange broeken aangetrokken omdat het maar z'on 14 a 15 graden zou worden. Op naar Hors Shoe Bent Canyon, deze hadden we gisteren willen doen maar was er niet meer van gekomen. Rond 08:15 kwamen we daar aan en was het al vrij druk op de parkeerplaats. Na een pittige wandeling van een half uur door het mulle zand kwamen we bij de afgrond van Hors shoe Bent Canyon aan. Ook weer erg mooi om te zien, en te staan voor een afgrond van zeker 100 meter. Geen reling te bekennen dus Antoinette bleef met Noa op gepaste afstand. Ik wilde dit toch wel van dichtbij bekijken nou kan je zeggen dat was echt diep. Na een kwartiertje zijn we aan de wandeltocht terug begonnen. Bij de auto aangekomen zijn we naar de supermarkt gereden om broodjes, boter en ham te halen voor de lunch van vanmiddag.
Nu op weg naar Kanab een trip van 129 km. Noa wilde voorin zitten dus die hield vandaag de borden in de gaten. In Kanab aangekomen bleek hier niet zoveel te beleven dus op weg naar Brice Canyon. Halverwege zijn we opzoek gegaan naar 1 van de vele pick nick plaatsen die we al zo vaak zijn tegengekomen. Dit zijn plaatsen met picknick tafels en een vaste bbq. Nu kwamen we er maar geen tegen dus leek het ons wel leuk om het bordje duinen te volgen we hebben immers een 4x4 bij ons haha. Oh zegt antoinette ze hebben allemaal van de kleine zijweggetjes dus ik daar in met onze tank. In het begin was het van dat vaste zand maar dit werd steeds losser en idd van dat duinzand. Ook het weggetje werd steeds smaller dus moesten we on Lincoln er vakkundig doorheen loodsen. Maar met navigator Noa was dit geen probleem. Op een gegeven moment kwamen we na ruim een half uur zandpaden rijden weer op de verharde weg. Nu bleek dit pad voor quads en trikes te zijn hahaha.
Eindelijk een open stukje gevonden in de bossen om te picknicken bleek er een wespennest in de buurt te zitten dus zijn we maar weer doorgereden. Toen hebben we onze broodjes maar langs de weg opgegeten en moet zeggen dat dit goed is bevallen.
Op naar Brice Canyon! Net voor we op de plaats van bestemming aankwamen zag ik een bordje wild live museum staan. Vlug op tripadviser gekeken of het iets was voor we naar binnen zouden gegaan. We werden vriendelijk ontvangen door de eigenaar en die bleek uit Rotterdam te komen. Hij was op 9 jarige leeftijd naar Las Vegas verhuisd vandaar dat hij het nu lastiger vond om Nederlands te praten dan Engels. Zijn museum bestond uit allemaal zelfgeschoten opgezet wild. Heel mooi om te zien en nog mooier om te horen met hoeveel passie hij met zijn museum bezig was. Inmiddels was hij 69 en had nog zoveel plannen qua uitbreiding.
Na het museum bezoek zijn we naar ons motel gegaan waar we 2 nachten verblijven. Morgen gaan we misschien te paard door de Brice Canyon maar dat moeten we nog bekijken.
Op aanraden van onze (nederlandse museum) vriend zijn we s'avonds gaan eten in een restaurant waar ik de naam van kwijt ben dit was het beste in het dorp. Dit bleek ook wel want we hebben 50 minuten moeten wachten op een tafeltje. Lekker gegeten en het toetje huisgemaakte taartjes hebben we meegenomen naar onze kamer. Toen we aankwamen bij onze kamer was het al -1 brrr. Noa heeft een bekertje water buiten gezet om te kijken of het zou vriezen!
Tot morgen
-
21 Oktober 2016 - 07:21
Leon, Cindy, Pepijn En Karlijn :
Toch wel een ervaring rijker, slapen in een dierenasiel. -
21 Oktober 2016 - 09:57
Marian:
Ben benieuwd naar het volgende verslag of jullie vandaag echt te paard gaan, zal voor Antoinette niet zo'n probleem zijn, maar ben toch wel benieuwd Hein hoe jij en Noa dit gaan doen, waarschijnlijk zullen het wel paarden zijn die achter elkaar aan lopen, maar ja dan toch...........
Leuke foto's van het museum, fijn dat je ook lekker hebt gegeten, zo zie maar weer als je in contact komt met de locals dat er best wel lekkere restaurants te vinden zijn.
groetjes (o)pa Piet en (o)ma Marian -
21 Oktober 2016 - 23:55
Elly:
Leuk verslagen van jullie vakantie Hein en Antoinette en Noa, hoorde van jullie mam dat jullie in Amerika zaten. Geniet ervan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
